Posted on 30 maart 2022
Eindelijk. Na twee jaar kan ik terug naar Keukenhof in Nederland samen met mijn fotografiecollega Dirk. Het is niet alleen de moeite voor de 7.000.000 voorjaarsbloeiers, maar ook voor de kunstobjecten. Daarvoor is er een samenwerking met het Museum Kröller-Müller en 25 kunstenaars.
Er is wel het een en ander veranderd. Vroeger kon je gaan wanneer je wou en kon je ter plaatse tickets kopen. Nu moet je een ticket online kopen en zeggen wanneer je gaat toekomen; er is een vork van een half uur. Omdat in de buurt van Keukenhof het verkeer een echte hel is, probeer ik die plaats zoveel mogelijk te vermijden. Dus het plan was om 08:00 uur ter plaatse te zijn. Voor de files in en rond Antwerpen en in en rond Rotterdam. Missie geslaagd. Er was maar één negatief punt: we waren te vroeg. Te vroeg op het jaar dat is. Veel bloemen sliepen nog en zullen pas uitkomen binnen een paar weken …
Maar niet getreurd, er zijn verschillende paviljoenen waar je heel veel foto’s kunt nemen. Vooral macrofoto’s en laat dat nu een van de dingen zijn die ik wou doen tijdens dit bezoek.
Voor mij persoonlijk is het Willem-Alexander paviljoen het interessants. Je kunt er duizenden bloemen bewonderen in allerlei vormen, kleuren en maten. Het is ook mogelijk om de innerlijke mens te verzorgen (niet aangeraden – je kunt beter naar het Beatrix Paviljoen gaan), genieten van een koffie of thee, en/of “frozen yoghurt”.
Het is een glazen paviljoen maar ze hebben het fantastisch idee gehad om een soort doek te spannen zodat de bloemen beschermd worden tegen rechtstreeks zonlicht. Dat betekent ook dat ik bloemen kan fotograferen, zelfs op de middag wanneer het licht het sterkst en het lelijkst is. Het doek fungeert een beetje als een filter. Dit is perfect omdat veel bloemen een glanzend oppervlak hebben en wanneer de zon er direct op schijnt, dan wordt het moeilijk om daar goede foto’s van te nemen omdat die blinkende stukken dan “verbrand” zijn. In het Beatrix Paviljoen zijn er orchideeën en anthuriums te zien en enkele interessante kunstwerken met bloemen. Wat vooral opvalt is de kleurenpracht van al die bloemen. Verder is er (spijtig genoeg) een draaiorgel, een molen, enkele uitkijkpunten en een boottocht.
Toevallig heb ik een Parkgids van 2012 teruggevonden. Op het vlak van de paviljoenen is er niet echt veel veranderd. Wat ik echter niet meer vind op de kaart van nu is de Zochertuin, de inspiratietuinen en de historische tuin.
Maar goed, dat heeft me niet belet om foto’s te maken. Wat volgt is een selectie van 10 foto’s (met een beetje uitleg) …
01. V van vliegen
Dit is een “lucky shot”. Ik was een het scherpstellen op die eend en juist op dat moment vliegt ze op. Tja, dan druk je af natuurlijk. Tijdens het scherpstellen had ik de eend wel op een sterk punt geplaatst en daardoor heb ik ook de weerspelling van het dier in de foto. Voor hetzelfde geld had ik meer ingezoomd en had ik de weerspiegeling niet.
02. Oranje boven
Waar ik als schilder met licht van hou, is wanneer bepaalde onderwerpen licht krijgen en andere niet. Dan komt doordat de zon verdwijnt achter wolken of omdat bepaalde structuren of dingen het licht tegenhouden. En dat zie je in deze foto heel goed: de streep licht schijnt op de oranje bloemen die zijn uitgekomen en op de familieleden ernaast die nog niet zijn uitgekomen. Al de rest krijgt minder of geen licht. Ik heb mij dan ook zo gepositioneerd dat ik er “witte wolkjes” boven heb geplaatst. Dat laatste is waarschijnlijk een van de moeilijkste technieken bij veel natuurfoto’s: de compositie. Het is niet omdat je iets in gedachten hebt, dat je dat ook kunt uitvoeren. Je bewegingsvrijheid wordt altijd en overal beperkt: je moet op de paden blijven, het onderwerp staat te ver, er zijn teveel storende elementen in de foto, je kunt het standpunt niet verhogen of verlagen, het licht zit niet mee, … En dan is er nog de factor tijd. Hetgeen je te zien krijgt, bestaat een paar minuten of seconden. Daarna is het weg. Voor eeuwig en altijd. Dus, maak je eigenlijk een unieke foto …
03. Wit boven
Hier heb ik gewoon de focus verlegt van de oranje bloemen op de witte bloesems (de witte wolkjes). Ik heb nog geprobeerd om de witte bloesems “volledig” op het oranje gedeelte te krijgen maar dat ging niet. Daarvoor had ik een ladder nodig en die stond nog thuis.
04. Gelukkig
Ik weet niet waarom maar van deze foto word ik gewoon gelukkig. Misschien komt het door het vele wit in de foto.
05. Scherp
Oorspronkelijk werd deze foto niet geselecteerd wegens onscherp. Maar eigenlijk was dat heel onwaarschijnlijk want al mijn foto’s zijn gemaakt op statief. Dus, bij een tweede check bleek dat er wel degelijk “iets” scherp is. En dat is het meest linkse klokje in de foto.
06. Onscherp
Zoals eerder uitgelegd kijk ik altijd naar de achtergrond. Deze vond ik erg mooi en heel afwisselend. Nu nog iets vinden om ervoor te plaatsen. Het was wel even zoeken en sleuren met statief en fototoestel. Het “onderwerp” mag dan wel het gele bloempje zijn maar deze foto heb ik gemaakt met het onscherpe in het achterhoofd.
07. Zen
Wat hier ontbreekt is het geluid van het kabbelend water. De rode vlinders komen heel goed uit weeral omdat ze gedeeltelijk belicht zijn. Bovenaan loopt een weg en die heb ik weggecropt.
08. Rond
Ronde dingen en cirkels werken ook altijd. En oneven aantallen. En weeral bepaalde dingen zijn belicht; andere niet.
09. X
De grote zwarte X in de foto leidt je ogen naar waar het moet, evengoed naar de rode als de paarse bloemen maar ook de witte rechts en de gele er juist boven.
10. Genieten
Categorie: Blog Getagd: Keukenhof, Museum Kröller-Müller