Waarom ik overschakel van Nikon naar Canon

Op 4 oktober 2008, is mijn telelens gevallen. Het gaat hier om een 24-70mm f/2.8G ED AF-S NIKKOR.

Op 7 oktober 2008, ga ik naar een Nikon winkel in het hartje van Brussel, dichtbij de “Beurs” maar toch ook dicht bij de “Vismarkt”. teneinde mijn lens te laten herstellen. In de winkel heeft een heer mij gezegd dat het ganse proces van bestek tot herstelling ongeveer een maand duurt. In diezelfde winkel heeft men mij gezegd dat het waarschijnlijk tussen de 0 euro en 300 euro ging kosten.

Op 24 oktober 2008, dus 17 dagen later wordt ik opgebeld om te vragen of ze de toestemming krijgen om te beginnen met de reparatie die nu opeens €399 gaat kosten. Ik geef mijn toestemming om de reparatie uit te voeren.

Op 27 november 2008, 54 dagen later ga ik naar de bewuste winkel om mijn lens op te pikken. Het antwoord dat ik krijg is “maar meneer, ik denk niet dat die hier al is”. Verder zegt hij nog “Ik zal straks eens naar Nikon bellen.” In de namiddag krijg ik een telefoontje van de winkel: “Meneer er is ergens een miscommunicatie geweest, uw lens is nu in Frankrijk en daar wachten ze nog altijd op een toestemming om te beginnen met de reparatie.”

Ik dacht dat ik van mijn stoel viel. We zijn nu ondertussen acht weken later en ik sta nog altijd nergens. Men heeft mij wel voorgesteld om een lens te lenen maar het is geen f2.8. Toen ik hem vroeg hoe lang dat nu gaat duren was het antwoord: twee weken. Dus op 11 november 2008 moet ik mijn herstelde lens terug hebben. Ik ben benieuwd.

Op 11 december 2008 geen nieuws. Wat had u gedacht? Opvolgen? Hoh maar, dat is teveel gevraagd. Dit is dus de tweede keer dat ik moet vaststellen dat er helemaal geen opvolging gebeurd is. IK heb hen dan uiteindelijk opgebeld op zaterdag 13 december 2008. “Ik zal ze maandag opbellen” was het antwoord.

Op 15 december 2008, na 72 dagen, heb IK hen nog maar eens opgebeld en ze wachtten op een antwoord van Frankrijk want “een wisselstuk” ontbrak. Het ging nu misschien nog eens twee weken duren.

Op 17 december 2008, na 74 dagen, heb IK hen nog maar eens opgebeld en toen wisten ze mij te vertellen dat ik mijn lens “ten laatste” tegen 29 december ging terug hebben!

Op 29 december, na 86 dagen, heb IK hen opgebeld en gevraagd hoe het was met mijn lens. Antwoord: “Ik ga ze nog eens opbellen maar uw lens is hier nog altijd niet. Ik bel u deze namiddag terug”. IK heb hen dan om 18:05 opgebeld en toen heeft men mij gezegd dat ze in Frankrijk nog altijd wachten op een stuk. Toen heeft de oudere man mij gezegd “meneer wanneer je uw lens terug hebt, laat ze dan vooral niet vallen.”

Op 2 januari 2009, heb ik hen gecontacteerd en toen wachtten ze weer op wisselstukken….

Op 12 januari 2009, heb ik telefoon gekregen met de melding dat mijn lens hersteld was en dat het waarschijnlijk nog een week zou duren vooraleer ik mijn lens zou terug hebben. Een week om iets van Frankrijk naar Belgïe te sturen?

Op 14 januari, na meer dan 100 dagen werd ik terug opgebeld met de melding dat mijn lens in de winkel was.

Waarom ik nu overstap naar een ander merk?

Ik ben het geknoei en die attitude beu. Ik heb eerder al eens een camera binnen gedaan en toen heeft het een maand geduurd en dat was voor een “gekend probleem” en “ge zijt niet den enigsten, meneer wist men mij toen te “troosten”.”

Dit laatste voorval met mijn lens is gewoon de spreekwoordelijke druppel:

– 17 DAGEN om een bestek op te maken? “Drie à vier weken om een bestek op te maken is normaal.”

– Ik had graag een kopie gehad van het bestek; “dat doen we niet meneer” was het antwoord.

– Waarom komt daar ineens 100 euro bij?

– Na 54 dagen heeft de winkel nog niet eens gevraagd wat de status was van die reparatie, dus absoluut geen opvolging. Verkopen is nog het enige dat telt.

– De “het-is-nu-zo-en-wij-kunnen-daar-niks-aan-doen-mentaliteit” gepaard met de “als het u niet aanstaat, ga dan maar ergens anders” attitude heeft ook een rol gespeeld. Wel, bij deze ga ik dat dan ook doen. Het MINSTE was toch eens bellen om na te gaan wat de status was van mijn lens, maar zelfs dat niet.

– Zich verontschuldigen wordt ook al niet meer gedaan ondanks dat ZIJ 100% fout zijn.

– Een gelijkwaardige lens aanbieden evenmin. Door het toedoen van onprofessionele handeling ben je je lens een extra vijf of zes weken kwijt en dan moet je maar je plan trekken.

– Een commerciële geste om hun nalatigheid te compenseren? Ja, ze hebben zo maar eventjes €30 korting gegeven.

– De wisselstukken heb ik ook niet gekregen. Het feit dat ik die wou zien en/of terugkrijgen (ik heb er tenslotte voor betaald) had ik moeten vermelden bij het afgeven van de lens.

– Het bestek heb ik evenmin te zien gekrgen. Aan de telefoon heeft men mij gezegd dat het iets van €399 zou kosten. Vanwaar die plotse extra €99?

– 100 dagen om een lens te herstellen?

– Het meest hilarische was de opmerking “uw lens niet laten vallen helpt ook hein, meneer”.

Het zal nu inderdaad nog lang duren vooraleer ik ooit nog eens een lens en/of toestel van Nikon zal laten vallen. Ik verkoop gewoon alles en stap over naar een ander merk waar ze wel al gehoord hebben van klantendienst, opvolgen en professionalisme. Dat zal mij zeker geld kosten maar ik weiger de gijzelaar te zijn van een paar lenzen. Men blijft bij Nikon of bij Canon “vanwege de investering in het materiaal”. Ja, daar maken knoeiers zoals die waarmee ik in aanraking gekomen ben handig gebruik van. Met al de Chinezen …. Iedereen zet natuurlijk de overstap niet en bijgevolg moet men dan maar leven met amateurisme en arrogantie. Wel, ik ben het beu en ik doe er iets aan.