Straatfotografie avant la lettre

Carl Størmer (1872-1957) perfectioneerde zijn C.P. Stirn Concealed Vest Spy Camera reeds in 1893 tijdens zijn studies mathematica aan de Royal Frederick Universiteit in Noorwegen.

De meeste van de ronde foto’s zijn gewoon fantastisch wanneer je bedenkt dat ze ongeveer 120 jaar geleden genomen geweest zijn. Je kon er zes foto’s mee nemen en de camera was “always ready and in focus”. Tja, wat kan je nog meer verwachten van een camera … 
De camera weegt een halve kilo en blijkbaar moest je aan een koordje trekken om een foto te nemen. Het is ook een heel mooi hebbeding en kostte een tiental dollar. Waar ik wel van verschoten ben (voor zover het waar is en geen marketingtruc) is het feit dat er 12.000 van verkocht geweest zijn in … twee jaar.

Willem Jonkers: The Fisheye Master Of Street Photography | Michael Ernest Sweet

Met een 8mm is het inderdaad eens iets anders. Nu het nog kan (zie vorige post) zeker wanneer je ziet dat hij meestal één persoon fotografeert. Zelf zegt hij wel: “I”ve never been aggressively rejected.” Hopelijk voor hem blijft het zo.

“Willem Jonkers is not quite your average street photographer. His work is rather unique. Although he chases many of the same subjects as the other few million street photographers out there, he does so with an 8mm fisheye lens.”

via Willem Jonkers: The Fisheye Master Of Street Photography | Michael Ernest Sweet.

La photo de rue en péril ?

Wil je straatfotograaf worden? Het zou wel eens een korte carrière kunnen worden. Het agentschap Magnum heeft zelf vastgesteld dat er sinds de jaren 90 veel minder s”traatfoto’s” gemaakt worden. Hoogstwaarschijnlijk komt dit door de zelfcensuur van de fotograaf in de eerste plaats en redacties in de tweede.

“Mme Reda proposait la possibilité pour tous d’exploiter sur Internet des photos ou des films montrant des œuvres d’art ou architecturales, situés dans l’espace public, en se passant de l’autorisation de leurs ayants-droit. Opposés à cette conception, les membres de la commission ont proposé, à l’initiative du député français Jean-Marie Cavada, un amendement au rapport Reda, qui vise à réduire la liberté de panorama. Selon l’amendement 421, photographes et vidéastes pourront, dans le cas d’une utilisation commerciale, exploiter et partager leurs images sur les réseaux sociaux uniquement avec l’autorisation des titulaires des droits des œuvres, principalement architecturales.”

via La photo de rue en péril ?.

Ende der Straßenfotografie?

En nu is het de beurt aan Duitsland om moeilijk te gaan doen. Blijkbaar mocht het niet maar werd het fotograferen van personen toegelaten. En nu heeft iemand haar beklag gemaakt en zal het ook daar moeilijker en moeilijker worden om mooie foto’s van karakterkoppen en interessante individuen gepubliceerd en/of tentoongesteld te krijgen.

“»Wenn in diesem Fall das Persönlichkeitsrecht vorgeht, dann ist die Straßenfotografie, so wie wir sie kennen und in Museen betrachten können oder in Bildbänden betrachten können, nicht mehr möglich.«”

Ende der Straßenfotografie? – ttt – titel, thesen, temperamente – ARD | Das Erste.

Garry Winogrand

Ik denk niet dat het vandaag nog mogelijk zou zijn om de foto’s te maken die Winogrand ooit gemaakt heeft. Ik ga zeker naar deze tentoonstelling. Dit is perfect te combineren met Paris-Photo dat plaatsvindt in november later op het jaar.

“Thirty years after his untimely death in 1984, aged 56, Winogrand’s legend endures: the instinctive genius of American photography whose disinterest in technique was matched by an obsessive devotion to shooting on the street all day, every day. Towards the end of his life, photographing became a kind of mania – he left behind 6,500 rolls of unprocessed film.”

via Garry Winogrand: the restless genius who gave street photography attitude | Art and design | The Guardian.

Steve McCurry over straatfotografie

Het belangrijkste is nog altijd het eindproduct: de afgedrukte foto.

“Having said all that, whatever one wants to do to achieve what they want to do with photography — whether its pinhole or a Leica or an 8×10 view camera or whatever. Its your work. Its like a poem. You put the poem on the table and you read it and no one is going to ask you if you typed it or wrote it out long hand. No one cares how long it took or how many re-drafts you did. How many pictures did you shoot? It doesnt matter. The proof is the final print.”

http://www.americanphotomag.com/photo-gallery/2013/11/interview-steve-mccurry-changing-world-and-state-street-photography?src=related&con=outbrain&obref=obinsite