Petje af voor Gabriela Maj (en voor de vrouwen die zich toch hebben laten fotograferen): gedurende vier jaar lang proberen om in die gevangenissen officieel binnen te geraken. En eens ze de toestemming had, werd ze dan ook nog eens tegengewerkt door de bewakers en soms door de vrouwen die ze wilde fotograferen. Dat laatste is natuurlijk volkomen verstaanbaar. Zo vroeg ze aan de vrouwen naar het leven nà de gevangenis en het antwoord was even kort als duidelijk: “I will be killed.”
En wat hebben deze vrouwen dan wel misdaan? Wel in Afganistan is er zoiets als “morele misdaden”. Zoals er zijn: weglopen van je echtgenoot die je slaat en/of misbruikt of van een gearrangeerd of geforceerd huwelijk of wanneer je voorhuwelijkse seks hebt (lees overlevers van gedwongen prostitutie of verkrachting). Het toppunt is ook dat de daders in de meeste gevallen nog altijd vrij rondlopen.En dat de “beschaafde wereld” de andere kant opkijkt …
Steun deze vrouwen door het boek Almond Garden te kopen.
“Maj first visited an Afghan women’s prison in 2010 on an assignment; soon after, she felt herself unable to let go of the faces she had encountered and the stories she’d heard.”