Schoonheid. Vraag aan honderd mensen wat schoonheid is en je krijgt honderd verschillende antwoorden.
Foto vanMarc Lagrange door Van Fleteren
Marc Lagrange heeft ooit dit gezegd:
“De vrouwen op mijn foto’s moeten gevoel van schoonheid opwekken. Schoonheid zelf is niet het belangrijkste, vrouwen moeten karakter hebben. De vrouwen inspireren mij het meest, vrouwen die de eenheid zelve zijn, die in zichzelf geloven, zichzelf durven zijn.”
Aangezien alles wat mooi is, ook mij interesseert, ben ik gisteren naar het “Gallo-Romeins Museum” in Tongeren gereden meer bepaald naar de tentoonstelling ‘Timeless Beauty’.
http://www.galloromeinsmuseum.be/tijdelijke-tentoonstellingen/timeless-beauty
En heb ik schoonheid gezien!
Bij het binnenkomen van de tentoonstelling kreeg je een “podcatcher”, een toestelletje dat je naar een bepaald icoontje richt en dat dan automatisch en ogenblikkelijk uitleg begint af te spelen over hetgeen je naar kijkt. Ofwel hou je het ding dicht bij je oor ofwel gebruik je een “oortjes”. De meeste mensen liepen rond zonder oortjes en het stoorde helemaal niet.
Doorheen de tentoonstelling waren er veel mooie uitspraken te lezen die door het apparaatje dan vertaald werden. Sommige van die uitspraken had ik graag ergens genoteerd maar ja, je hebt geen pen bij, laat staan papier. Je zou natuurlijk altijd de microfoon van uw gsm kunnen gebruiken maar wanneer je het apparaat te dicht bij uw gsm hield, dan maakte die rare interferentiegeluiden.
Op het einde van de tentoonstelling stond een klein “bakje” waar je je podcatcher kon insteken om de verhalen op die manier naar jezelf te sturen mocht je onderweg iets overgeslagen hebben. Je moest uw podcatcher in dat apparaat steken, uw e-mailadres ingeven en de teksten werden naar het opgegeven e-mailadres doorgestuurd.
Eens thuis klik je dan op de link die je toegestuurd gekregen hebt, alleen vraagt men je om een paswoord. Paswoord? Ik heb mij nooit geregistreerd op een website, hoe kan ik dan een paswoord ingeven? Ik kon dan ook nog naar de website van “guideid” surfen voor uitleg over de podcatcher … Ik heb dan maar gezegd dat ik mijn paswoord “vergeten” was en op die manier toegang gekregen tot de uitleg over de beelden.
Het is spijtig dat de uitspraken en citaten die je doorheen de tentoonstelling tegenkwam niet terug te vinden zijn op de toegestuurde informatie.
Timeless Beauty dus. Doorheen de tentoonstelling lees en hoor je dat in het oude Rome de dames reeds van alles deden om aan bepaalde ideale schoonheidsbeelden en -verwachtingen te voldoen. Nu worden de beelden en verwachtingen getoond en doorgegeven via “de boekskes”, mode- en andere tijdschriften, tv, sociale media en foto’s in de bushokjes. Wel, in die tijden werden de “ideale” vormen, maten, kapsels en dergelijke doorgegeven en getoond via de muntstukken en vooral de standbeelden die al dan niet op openbare pleinen stonden.
Er werd toen ook al gewaxt, gebrand en geschoren dat het een lieve lust was. Gladde benen zijn blijkbaar van alle tijden … Dit wordt geïllustreerd in de filmpjes die her en der te zien zijn over hoe het eraan toe ging in die tijden. Ook de interviews van de vrouwen zijn de moeite waard om even bij stil te staan. Het haar eveneens heel belangrijk!
Op een bepaald ogenblik is er de foto van een oudere vrouw en wanneer je die voorbijloopt krijg je dit te zien: een grote foto van Aline.
Een grote foto van Aline.
Om een idee te krijgen van hoe groot die “grote foto” wel is, heb ik aan mijn echtgenote, die 1,70 m groot is, gevraagd om even voor de foto te gaan staan … Dit moet de grootste foto zijn die ik ooit gezien heb binnen in een gebouw (in dit geval een museum).
Een heel, heel grote foto!
En wat heb ik nu geleerd? Dat het schoonheidsideaal eigenlijk nog altijd niet veranderd is: Venus blijft nog altijd een beetje de “norm”. Toen al waren er spiegels, haarspelden, parfums en cosmetica. Aan u natuurlijk, dames, om al dan niet (veel) aandacht, tijd en/of geld te besteden aan het achterna hollen van dat ideaal.
En voor diegenen die er maar niet genoeg van krijgen, is er nog altijd het boek. Dat heb ik natuurlijk gekocht …
Dit is de camera waarmee Marc Lagrange al die schoonheid vastlegde.
U kunt ook nog een filmpje van een kleine vijf minuten bekijken ivm de tentoonstelling:
Ik blijf mij iets afvragen bij al die schoonheid die ik hier te zien krijg: wat en hoe groot is de invloed en de rol van een belangrijke vrouw in het leven van Marc Lagrange? Die van zijn echtgenote.
Nog één ding: een heel dikke merci en een nog dikkere proficiat aan iedereen die meegewerkt heeft aan de totstandkoming van deze tentoonstelling.
De tentoonstelling loopt nog tot 30 juni 2017