photodj
De mooiste dingen in het leven zijn gratis.
Amazônia – de mooiste ooit
Op 25.08.2021 heb ik de mooiste, beste tentoonstelling ooit gezien. Natuurlijk ben ik fan van Salgado en is mijn opinie waarschijnlijk niet “objectief” maar goed, het is de mijne.
In de laatste vijfentwintig jaar ben ik ondertussen naar tientallen en tientallen tentoonstellingen geweest in binnen- en buitenland. Er zijn er een paar die een heel sterke indruk nagelaten hebben: Dorothea Lange, Marc Lagrange, Mapplethorpe, Vanfleteren, Steve McCurry en Lewis Hine om er maar enkele te noemen.
Zo waren er tentoonstellingen in open lucht, containers, een verlaten huis, kasteel, herenhuis, museum, kerk, gemeentehuis, restaurant, dancing, café, galerie, opslagplaats, operagebouw, …
Ik weet het, bij een tentoonstelling gaat het om de foto’s of een ander kunstwerk, maar wanneer alles zo een beetje samenkomt en een harmonieus geheel vormt, dan is de ervaring des te positiever. Voeg daar dan nog eens gepaste muziek (van Jean-Michel Jarre) bij en de beleving is compleet.
In sommige gevallen moesten we een hele tijd staan aanschuiven om een ticket te kopen; in andere om door de metaaldetector te geraken. Bij deze tentoonstelling moest ik een tijdsslot kiezen, handen ontsmetten, een ticket tonen, evenals een “pass sanitaire” door de metaaldetector gaan en anderhalf uur rondlopen met een mondmasker op.
Maar ondanks dat, was het de meest indrukwekkende en adembenemende tentoonstelling ooit! Perfectie is niet van deze wereld maar dit komt er toch dicht bij. Wanneer ik las dat Lélia dit opgezet had, wist ik al dat het in orde ging zijn. En het was veel meer dan in orde!
De tentoonstelling werd ook aangekondigd in de metro …
… en gaat door in de Philharmonie de Paris.
En dan ga je binnen: het is er donker ne enkel de foto’s hebben wat belichting. De muziek die speelt maakt het verschil. Het is wel aangeraden om verschillende keren rond te gaan want op een bepaald ogenblik “past” de muziek bij de foto’s die je aan het bekijken bent. De foto’s zijn bijna allemaal van dezelfde grootte en worden professioneel belicht wat het volgende resultaat geeft:
Eén foto is voor mij wel heel speciaal en dat is deze foto:
Dit is namelijk de foto die bij het boek zit dat ik gekocht heb bij Taschen in Brussel. https://www.taschen.com/pages/en/stores/19216.store_brussels.htm
Ben je niet zeker? Breng zeker eens een bezoekje aan de winkel; het boek heeft er een heel prominente plaats gekregen en het is gewoon heel indrukwekkend: 70cm op 50,5cm met een gewicht van 24,9kg. De stand is van de beroemde Renzo Piano en weegt 46kg. Het zal u niet verbazen dat de stand bestaat uit staal en de ontwerper zegt er het volgende over: “is the simplest way to have the book in levitation. You do not even see the bookstand, you just see the book held in the air firmly. The open pages look like an albatros while flying.”
Het boek is bewust beperkt tot de foto’s; er is niet een woord uitleg over de foto’s. Daarvoor moet je kijken in een apart boekje (caption book) van 32 pagina’s.
Hieronder ziet u het boek (open) op de stand en de vier foto’s waaruit u kunt kiezen.
Iets wat ik nog nooit gezien heb is een foto met daaronder de namen van AL de personen die op de foto staan. Zelfs al is die foto genomen in een woud. Dat is pas respect tonen.
Dit is de “studio” die Salgado opgezet heeft in het Amazonegebied.
Naast de “normale foto’s” zijn er ook de portretten en de interviews van de mensen die er wonen. Niet sinds een paar dagen of weken maar al tientallen jaren. De interviews en hetgeen we te horen krijgen zijn o zo schrijnend. Het is triestig om te moeten vaststellen hoe men deze mensen langzaam maar zeker wegpest op allerlei manieren. Deze cirkels (per stam) waren verspreid over de tentoonstellingsruimte en belichtten hun manier van leven.
Waarom is deze tentoonstelling nu zo goed? Eerst en vooral vanwege de foto’s. Laat dat duidelijk zijn. Maar ook voor deze redenen:
– donkere ruimte
– goede belichting
– geen storende lichtinval van deuren die constant open gaan
– geen storende reflecties
– geen storende geluiden van werken of dergelijke
– geen storende geuren
– verstaanbare en herkenbare opstelling
– goede uitleg over het project
– goede uitleg in apart boekje over de muziek en andere opnames
– QR-codes die kunnen gescand worden voor uitleg
– namen van de personen die te zien zijn op de foto’s
– muziek die past bij de foto’s
– twee formaten van foto’s
– de foto’s van de bewoners en de interviews
En natuurlijk mogen we de belangrijkste persoon niet vergeten: Lélia. Zij is het brein achter zowel het boek als de tentoonstelling! Dank u Lélia voor de fantastische momenten waarvoor jij gezorgd hebt, zorgt en zal zorgen.
photodj 
Zinnenstrelend mooie tentoonstelling met een meeslepende ervaring van de kunstzinnige bezoeker, Johan.
Pingback: Amazonegebied | photodj